Het is nu jaren geleden dat ik mijn de stap maakt om voor de eerste graad van reiki te gaan. Ik was zoekende naar iets waarbij ik mezelf kon helpen om wat ontspannener in mijn vel te zitten in tijden van hectiek en drukte.
In die periode was ik bevallen van onze eerste dochter en ik kon niet wachten om na 10 weken weer aan het werk te gaan.
Voor en tijdens mijn eerste zwangerschap heb ik er nooit aan gedacht dat ik als werkende moeder of als 'thuisblijf' moeder ( wat ik een verschrikkelijk term vindt trouwens) een betere moeder zou zijn. Ik ging gewoon met zwangerschapsverlof en na het bevallingsverlof zou ik weer aan het werk gaan. Tijdens het bevallingsverlof heb ik echt verschrikkelijk genoten van het samen zijn met onze eerste hummel maar het gemis van collega's en andere mensen die ik op mijn werk tegen kom was groot. Ik was er me ook toen niet bewust van dat drie dagen werken mij een betere of gelukkigere moeder zou maken, ik denk dat als we er voor hadden gekozen dat ik thuis zou blijven ik net zo gelukkig zou zijn geweest maar dat ik het dan wel pittig had gehad, maar dat denk ik met de kennis en ervaring van nu.
Al vrij snel nadat ik weer aan het werk was liep ik er tegen aan dat het combineren van werk, borstvoeding en kolven, het onderhouden van sociale contacten en alle dingen die gewoon gebeuren in het leven best wel overweldigend was als kers verse moeder. Ik kon me gelukkig prijzen dat onze dochter al vrij snel de nachten doorsliep dus toen ik eenmaal weer aan het werk was had ik geen dagelijkse gebroken nachten. Op mijn vrije dagen kon ik samen met haar een middag slaap doen van drie uur, die ik dan ook de meeste van de tijd ook wel deed. Het huishouden etc. kon ik prima laten voor wat het was. Maar mijn productie van de borstvoeding liep terug, het kolven op werk dagen was niet toereikend waardoor ik op mijn vrije dagen vooral bezig was de productie weer goed te krijgen.
Er was liefde, heel veel liefde en de roze wolk heb ik echt lang mogen ervaren en toch... Toch ervoer ik een onrust. Steeds vaker lag ik te malen in bed om kleine en ook grote dingen. Lag ik maandag avond in bed en dan was ik al bezig met wat ik vrijdag voor afspraak had staan en wat ik daar echt absoluut niet voor mocht vergeten. Privé kon ik ook niet alles geven wat ik wilde en daar baalde ik van. Ik had spanningen als ik niet mee kon komen in gesprekken, voelde me onzeker en ik kon mij zelfs schuldig voelen over dingen waarvan ik zelf ook niet zo goed snapte waarom ik me schuldig voelde. Eigenlijk was ik 'gewoon' vergeten dat ik met onze eerste dochter ook als persoon veranderd was en daar had ik helemaal niks mee gedaan. Dat was me aan het opbreken.
Mijn geloof in 'alles is energie' was er toen ook al en op een nacht besloot ik dat ik meer wilde leren en kunnen met dat 'alles is energie'. Ik startte met informatie zoeken en zo kwam ik uit bij reiki.
Mijn doel met reiki was niet dat ik er mijn geld mee zou gaan verdienen, en dat doe ik nog steeds niet. Maar mijn doel was wel dat het me persoonlijk meer rust, zingeving en een breder perspectief op zo''n beetje alles zou geven. God, was mijn beeld op de wereld klein geworden. En ik wilde zo graag mijn liefde en energie delen met anderen maar dat lukte me gewoon niet omdat ik niet wist hoe.
Na wat zoeken en dieper informeren was ik er vrij snel over uit dat reiki best een goede eerste stap zou kunnen zijn om mezelf meer te helen. Niet om mijn gedachten weg te stoppen of mijn gevoelens te helen maar ik wilde er op een gezonde manier mee bezig zijn. Ook wilde ik in mijn privé kring de vaardigheid van de eerste graad toepassen om mensen te helpen, ondersteunen en als reiki echt zo zijn zoals ik er over gelezen had dan zou het zelfs helend kunnen zijn. Niet helend als in genezend, want daar ben ik tot op de dag van vandaag nog sceptisch over, maar ik was er wel van overtuigd dat in wat voor situatie je ook zit dat energie een grote helende factor kon zijn om een strijd, wat voor strijd dan ook, goed aan te gaan en door te komen.
ik ging dus voor de eerste graad reiki
Het was spannend om voor mijn eerste graad van reiki te gaan. Ik wist niet was het met mij zou doen, zou ik een compleet anders mens worden?. Dat wilde ik nou ook weer niet. Wat ik vooral wilde was dat ik wat meer controle had over hoe ik mezelf in ontspannen sfeer kon brengen en hoe ik wat meer eigener met mijn dagelijkse situaties om zou kunnen gaan, en ook wel dat ik me wat bewuster zou gaan voelen over het geluk in mijn leven. Rationeel wist ik dat wel, maar dat gevoel hé dat dan in de weg zat. Ik wilde meer verbinding in mezelf. Al moet ik ook ook zeggen dat reiki daar dan weer niet voor staat maar dat was wel één van de dingen die ík er uit wilde halen.
Het was spannend, ik had al best veel gelezen maar tijdens de cursus van de eerste graad leerde ik pas echt wat het inhield. Het lukte me om er helemaal voor open te staan en ik was klaar voor een enorme spirituele ervaring. Die enorme spirituele ervaring bleef dan wel uit. Waar ik had vernomen dat er mensen zijn die tijdens hun eerste reiki inwijding wel dat hele bijzondere gevoel kregen had ik dat niet zo. De praktische kant, het voelen van de energie, de stand van de handen, de kennis en hoe een zelf behandeling te doen deed mij wel heel veel. Na mijn inwijding van de eerste graad en het vele toepassen daarna heb ik mogen ontdekken wat reiki kan doen en wat je met reiki voor anderen kan doen.
wat leverde het mij op?
Heel eerlijk, ik had het snel onder de knie. De eerste weken na de inwijding heb ik mijzelf meerdere keren per dag een zelfbehandeling gegeven. Ik leerde steeds beter voelen waar ik de reiki meer of minder kon toepassen en ik voelde bijna letterlijk de rust in mijn lichaam terug keren. Mijn hoofd en hart kwamen weer in verbinding. Reiki is universele energie, iedereen kan het geven en iedereen kan het ontvangen. Het is wel netjes als je vraagt of je het mag geven en als de ander dat niet wilt moet je het ook gewoon niet doen. Ik leerde hoe ik met deze universele energie mijn lichaam zichzelf kon laten helen. Nogmaals, niet genezen. Ook toen al kon ik flinke last hebben van spanningshoofdpijn. Ik heb vaker geprobeerd om met reiki deze spanningshoofdpijn de baas te worden maar na enkele maanden wist ik dat ik met een zelfbehandeling me niet moest focussen op het 'genezen' van de hoofdpijn maar juist op alles in mijn lichaam waar de spanning zat.
Ik ben er een bewustere vrouw van geworden, niet perse relaxter hoor haha dat niet. Maar ik ben alles wel in veel breder perspectief gaan ervaren. Reiki geef ik soms aan mensen waarbij ik erg de behoefte voel dat ik ze dat wil geven. Zelfs de sceptische mens staat er wel eens voor over en geeft dan aan wel 'iets' te voelen. En sommige mensen willen het gewoon niet en vinden het onzin, en ook dat is prima.
Ik pas reiki nu al zo lang toe in mijn leven, voor mezelf en anderen dat ik me niet kan bedenken dat ik het niet doe. Ik durf ook wel te zeggen dat ik wel een gevorderd reiki persoon ben en weet hoe toe te passen. Eigenlijk geef ik het altijd wel, als ik mijn hand op iemands schouder leg of als ik iemand een hand geef. Ik voel het ook, ik voel de energie in mijn handen. Wil ik iemand bewust een mini behandeling geven dan vraag ik dat altijd wel. Wil ik iemand gewoon troostende energie geven dan gebeurt dat doordat de reiki door mijn stroomt.
nooit heb ik de intentie gehad om er mijn geld mee te verdienen, ik denk ook niet dat ik in die sector iets voor mezelf zou willen beginnen. De investering is het meer dan waard geweest. Zo startte ik dit avontuur ook, ik was bereid om te investeren mezelf zonder dat het me financieel iets zou opleveren. Als ik reiki geef dan doe ik dat met liefde en eigenlijk alleen aan mijn naasten en mij zelf.
Mijn ontwikkelen in reiki behoort ook wel tot de beste investeringen in mijzelf.
aff. plaatsing
Reactie plaatsen
Reacties