#blog 5

Al mijn dagen zijn gevuld met mensen om mij heen. Als ik aan het werk ben, mensen om me heen. Als ik thuis kom, mensen om me heen. Het is zalig als ik dan zoals nu alleen beneden kan zitten, iedereen naar bed of in ieder geval niet om mij heen. Op dit moment, ik zit nu in een zalig moment dat ik alleen kan zijn in stilte,  geef ik mijn opgedane energie gelijk weer uit aan dat ik nu aan schrijven ben maar dat levert me straks wel een voldaan gevoel op.

Ik heb m'n gedachten gespuit en zelfs openbaar op internet gezet, ik kan al mijn aandacht en liefde aan mezelf geven. Wanneer er mensen om me heen zijn kan ik dat niet, m'n aandacht zal ik altijd verdelen aan alle aanwezigen. Thuis zijn dat mijn gezinsleden. Op het werk zijn dat alle mensen die ik op mijn werk tegen kom. Op straat en in de winkels zijn het alle mensen die ik dan tegen kom. 

Ik heb wel een manier gevonden om me af te sluiten maar het gevolg daarvan is dat ik iemand echt straal voorbij kan lopen, ik ben dan zo in mijn eigen gedachten, mijn eigen wereld waarin ik alle focus op mezelf heb, dat ik zelfs m'n eigen man nog voorbij zou kunnen lopen. Het gebeurt wel eens dat ik bijna rakelings iemand voorbij loop waarbij het lijkt alsof ik iemand straal negeer maar dat is niet zo. Ik zie iemand dan gewoon echt niet. Op die momenten ben ik eigenlijk gewoon intens aan het genieten.

De stilte is er dan niet, dus ik kan dan niet spreken van dat ik aan het opladen ben. Ik laat pas echt weer op als ik lekker in m'n uppie in volle stilte zit.

Stilte doet vermoeden dat er geen geluid is, maar ik kan je zeggen júist in stilte is er geluid. Ga maar eens zitten of liggen luisteren naar de stilte. Word je bewust van wat je hoort maar ook van wat je voelt. Als het je lukt om in de stilte de focus te krijgen en te houden op de geluiden van het huis, van buiten, als je toch even beweegt, je ademhaling die je hoort, probeer dan ook van een afstandje te kijken naar wat je allemaal denkt.  Wat gaat er door je heen? Zijn het zware gedachten, waar je nu geen oplossing voor hebt? Hup, geen aandacht aan geven. Het mag er zijn, je mag het observeren maar je kan en hoeft er niks mee te doen. Misschien overdenk je de dag wel, wat heb je allemaal wel niet gedaan, wat is er allemaal gebeurt. Sta dan ook even stil bij wat je allemaal hebt gevoeld en hoe voel je je er nu over? ervaar je spanning, waar ervaar je die spanning. Wellicht lukt het je om op de plekken waar je de spanning ervaart de spanning te verminderen door je focus daar op te leggen. Voel je de spanning in je buik dan kun je bewust op je ademhaling letten om  dat gespannen gevoel te verminderen. En als je dat doet, de focus op je ademhaling en de plaats waar je de spanning voelde, dan zal je merken dat de gedachte die je daar bij had naar de achtergrond is verdwenen. Als is het maar voor even. Het is ook een kwestie van heel veel doen en oefenen. Als het je de 1ste keer al 1 seconde lukt om de spanning te verminderen dan zegt dat al dat je de juiste manier die voor jou werkt gevonden hebt.

Deze wijze van gebruik maken van stilte is voor mij de manier om optimaal te genieten van het hier en nu moment en zoveel mogelijk los te zijn van gedachten. Het maakt me vrij van belemmerende gedachten, het zorgt er voor dat ik vrij kan zijn in mijn zijn in wie en wat ik ben. Soms is het maar dat ene korte  moment dat ik me volledig vrij en los voel van sturende en belemmerende gedachten waardoor ik wel weer de energie en kracht voel om door te gaan vanaf punt waar ik ooit een keer gestopt ben.

En soms is het gewoon alleen maar lekker en ontspannend en zitten er niet perse heel diepe betekenisvolle gedachten achter, dat hoeft ook niet altijd.

Soms, ja soms is gewoon niks ook gewoon fijn.